Een internetprovider moet er voor zorgen dat hun klanten geen illegale bestanden kunnen downloaden.
Het internetverkeer bestaat voor een serieus stuk uit het uitwisselen van bestanden die worden verspreid zonder toelating van de auteurs en/of rechthebbenden.
Waar dit een ramp is voor deze laatsten, hebben de internetproviders vanzelfsprekend alle belang bij zoveel mogelijk verkeer.
SABAM heeft met succes een vordering tot staking ingesteld tegen Tiscali, ondertussen Scarlet, om haar te dwingen maatregelen te nemen tegen de uitwisseling van muziek via P-2-P netwerken.
In haar beslissing van 26 november 2004 had de voorzitter van de Rechtbank van Eerste Aanleg te Brussel reeds beslist dat dergelijke stakingsvordering tegen een tussenpersoon in principe gegrond is, zelfs indien deze tussenpersonen van een uitsluiting van aansprakelijk-heid genieten, op grond van de Europese Richtlijn 2000/31/EC.
Aansprakelijkheid is immers geen vereiste om een stakingsvordering in te stellen en een beroep op het bijzondere aansprakelijkheidsregime, zoals voorzien in de Richtlijn 2000/31/EC, is niet relevant.
De Voorzitter stelde in haar beslissing echter dat een stakingsbevel efficiënt dient te zijn en dat de te bevelen maatregelen werkelijk een einde aan de illegale situatie moeten stellen. Om na te gaan of dit in casu mogelijk was, beval zij een expertise.
In haar beslissing van 29 juni 2007, die werd geveld na ontvangst van het expertiseverslag, beslist de voorzitter dat er technologische oplossingen bestaan die toelaten om de illegale uitwisseling van muziekbestanden via P-2-P netwerken te filtreren of te blokkeren.
De argumenten van Scarlet worden allemaal door de Voorzitter verworpen.
Waar Scarlet inroept dat de toekomstige encryptie van de uitgewisselde bestanden de identificatie van hun inhoud zal belemmeren, antwoordt de voorzitter dat een mogelijke toekomstige encryptie niet mag verhinderen dat zij maatregelen oplegt die heden effectief zijn: “ de voorzitter mag geen speculaties over mogelijke toekomstige technische evoluties in aanmerking nemen. Bovendien zijn technische blokkerings- en filteringsmaatregelen ook onderhevig aan parallelle ontwikkelingen. Aldus de voorzitter”. De voorzitter herneemt ook het argument van SABAM dat “de massieve toegang tot P-2-P netwerken impliceert noodzakelijkerwijze dat de inhoud van het muziekbestand gezocht door de internetgebruiker in P-2-P netwerken leesbaar zou zijn voor alle deelnemers”.
Scarlet roept tevens in dat deze maatregelen de legale uitwisseling van auteursrechtelijk materiaal zal belemmeren. De voorzitter beslist dat de technische maatregelen waarschijnlijk als marginale effect kunnen hebben dat enkele toegelaten uitwisselingen belemmerd worden, maar dat deze omstandigheden de oplegging van blokkerings- of filteringsmaatregelen niet belemmeren : een stakingsbevel mag niet worden geweigerd op grond van een voor de rechthebbenden ongunstige belangenafweging, tenzij de vordering van deze personen een rechtsmisbruik zou uitmaken. Dit is niet het geval wanneer de maatregelen gevolgen hebben voor bepaalde wettelijke inhoud.
Tenslotte worden de argumenten van Scarlet betreffende de bescherming van het persoonlijke levenssfeer verworpen : de voorgestelde maatregelen houden geen verwerking in van persoonlijke data (per analogie met een anti-virus en een anti-spam software) en indien een dergelijke verwerking zou plaatsvinden, zou deze in overeenstemming zijn met artikel 5 b) van de Belgische wet van 8 december 1992 (implementatiewet van de Europese Richtlijn 95/46/EC): de verwerking van de data zou kaderen in de uitvoering van de overeenkomst tussen ISP en zijn cliënt. De voorzitter merkt op dat de algemene voorwaarden van de ISP uitdrukkelijk verwijzen naar het verbod om de diensten van Scarlet te gebruiken om illegale handelingen te verrichten en naar de mogelijkheid voor Scarlet om stappen te ondernemen in dat geval.
De voorzitter beveelt derhalve aan Scarlet om het sturen en ontvangen van elektronische bestanden die muziek bevatten en die deel uitmaken van het repertoire van SABAM, via P-2-P netwerken onmogelijk te maken, dit onder straffe van een dwangsom van EUR 2.500 per dag. Scarlet wordt echter wel een termijn van 6 maanden gegund om de nodige maatregelen te implementeren. Zij wordt tevens veroordeeld tot mededeling aan SABAM van de omschrijving van de maatregelen die zij zal nemen (Voorz. Burg. Brussel 29 juni 2007).
Jules de Keersmaeker
de.keersmaecker.jules@skynet.be