Met tontine- en aanwasclausules moet zeer zorgvuldig worden omgesprongen, en een goede raad vooraf veel miserie achteraf kan vermijden (vonnis Mechelen, 26.10.2005).
Steeds meer koppels gaan samen wonen zonder een huwelijk te sluiten, en kopen dan samen een eigendom.
Zij lassen dan in de aankoopakte een zogenaamd aanwasbeding in, met onder meer een voorkeurrecht voor het geval zij later uiteen zouden gaan.
In de voorliggende akte was voorzien dat, ingeval van overlijden het onroerend goed zal aangroeien bij dat van de langstlevende, en ALS TEGENPRESTATIE VOOR DEZE AFSTAND, ingeval van feitelijke scheiding,een partij het voorkeurrecht heeft om tegen een welbepaalde prijs het onroerend goed over te nemen.
De rechtbank van eerste aanleg van Mechelen verklaarde dit beding nietig, want strijdig met art 1130 B.W.
Elk van de partijen kan immers eenzijdig een einde maken aan het beding, door b.v. apart te gaan wonen. Zo wordt het toegekende recht een louter eventueel recht, dat éen partner alleen in handen heeft, en dat is strijdig met de wet.
Aldus vervalt het voorkeurrecht dat in de overeenkomst werd opgenomen, en moet de eigendom gewoon openbaar worden verkocht.
De les is dat met tontine-en aanwasclausules zeer zorgvuldig moet worden omgesprongen,en een goede raad vooraf veel miserie achteraf kan vermijden.
Jules De Keersmaecker
adv.jdk@skynet.be