Advocatenakten – l’acte de l’avocat
Naar aanleiding van een evolutie in FRANKRIJK, alwaar men overwoog om alle juridische beroepen onder één noemer te brengen ( commissie DARROIS met de steun van president SARKOZY) ontstond een wetsvoorstel dat de zogenaamde “advocatenakte” mogelijk maakt. Dit is een “bijna” notariële akte met dien verstande dat de advocatenakte een hogere bewijskracht krijgt dan vroeger, maar geen uitvoerbare kracht.
De wet van 29.04.2013 betreffende de door de advocaten van de partijen mede ondertekende onderhandse akte werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 03.06.2013 en is in werking getreden op 13.06.2013.
De wet is gebaseerd op een wetsvoorstel van 24.05.2011 betreffende de advocatenakte, met als doel de door de advocaten mede ondertekende onderhandse akte in te voeren in BELGIE, naar het voorbeeld van de recente ontwikkelingen in FRANKRIJK.
Het Belgische wetsvoorstel omvatte twee luiken : een verhoogde bewijswaarde tussen de contracterende partijen en hun erfgenamen of rechtverkrijgenden van de handtekening van de partijen en van de datum en de inhoud van de akte en een vereenvoudigde procedure om aan deze akte uitvoerbare kracht te verlenen via een homologatie door de rechter, die dit slechts zou kunnen weigeren in de zeldzame gevallen dat zij ingaat tegen de openbare orde.
De uiteindelijk goedgekeurde tekst beperkt zich tot een verhoogde bewijswaarde tussen partijen en hun erfgenamen of rechtverkrijgenden van de handtekening en het handschrift van de partijen en een responsabilisering van de advocaat betreffende zijn voorlichtingsplicht.
In feite gaat het om een omkering van de bewijslast.
Vroeger kon een partij of zijn rechthebbende verklaren de handtekening of het handschrift niet te (h)erkennen, waarna een schriftonderzoek moest worden uitgevoerd om te bewijzen dat het wel degelijk om de handtekening of het geschrift van de betrokkene ging, terwijl thans degene die de echtheid van de handtekening of het geschrift wil ontkennen, deze moeten betwisten via een procedure van valsheid in burgerlijke zaken.
Dit is dus niet gelijk aan de bewijskracht van een authentieke akte, waarvan de bewijskracht erga omnes vaststaat.
De wet ontslaat tevens de door de advocaten van de partijen medeondertekende onderhandse akte van de door de wet voorgeschreven handgeschreven vermeldingen, zoals bijv. de woorden “gelezen en goedgekeurd”.
Michèle DRIESSEN
Tel. 012 / 23 13 68
michele.driessen@driessen.be